Helmet ni Tina Almeda

          Isang magandang gabi nang kami ay kumakain sa bahay ng aking ninong. Kadalasan ay kumakain kami palagi ng aking nobyo sa aming bahay ngunit abalang-abala ang aking nanay sa kanyang trabaho. Ang pangalan ng aking nobyo ay si Miggy, limang taon na kaming nagsasama at talagang matibay ang aming samahan. Ako nga ay talagang nag-aalala na sa aking nanay dahil medyo matanda na siya at highblood pa. Dahil wala kaming makakainan tinanong ko agad ang aking malapit na tito kung pupwede kaming maghapunan sa kanilang bahay.

          Masaya kaming nagkukwentuhan ng aking ninong at talagang natatawa kami sa kanya dahil sa kanyang palabirong pananalita.  Sarap na sarap kami ni Miggy sa espesyal na luto ng aking ninong ng kare-kare. Tamang-tama lang ito dahil kaming dalawa ay pagod galing trabaho.Palagi kong kinakamusta ang aking ninong dahil namayapa na ang kanyang asawa na si Ninang Marcelo. Palagi lang sagot ng aking ninong ay,

          "Ayos lang..."

          Habang nasa kalagitnaan ng maganda at katatawanan na usapan ay biglang tumunog ang aking telepono...

          "Tina, ako ito, ang kaibigan ng nanay mo. Inatake ang nanay mo at itinakbo na sa ospital ng Cubao!"

          Nang marinig ko iyon ay agad-agad kaming nagmadali ni Miggy para puntahan ang aking nanay sa ospital. Heto na nga ba ang kinakatakutan ko e. Nang kami ay nakasakay na sa motor ni Miggy, naiwanan pa namin ang aking helmet kaya't siya lang ang nakasuot ng helmet. Nang kami ay napalayo na, biglang sabay ang pagbuhos ng napakalakas na ulan. Nang kami ay tumatakbo sa bilis na 120 sa may highway ay basang-basa na ngunit hindi lang namin ito pinansin, tnanong ako bigla ni Miggy,

          "Tina... Mahal mo ako hindi ba?

Sumagot agad ako ng pasungit,

          "Oo naman! Anong klaseng tanong yan sa ganitong sitwasyon?"

At heto ang sinabi ni Miggy,

          "Sige, kung mahal mo talaga ako, alisin mo ang aking helmet at ikaw ang magsuot."

At dali-dali ko namang isinuot ang helemt at nagtataka ako kung bakit niya ipinagawa sa akin iyon. Nang dumaan ang ampung segundo,bigla kaming naaksidente. Tumilapon kaming dalawa sa kalye at grabe ang aming natamo. Kami itong dadalaw sa ospital, kami rin ang naging pasyente ng ospital. Nang nasa ospital na ako, nalaman ko na nasa mabuting kalagayan na ang aking ina, at agad-agad kong hinanap si Miggy, at anbalitaan ko na lang na siya ay masyadong nasaktan sa pagkakabundol at iyon ang kanyang ikinamatay. Nang matapos ang imbestigasyon sa insidente, nalaman nila na nawalan ng preno ang motor naming sinasakyan.